بى معنايى، شكاف و خلأيى در زندگى ما محسوب مى شود.
اما علت بروز اين پديده بسيار گسترده و متداول زندگى امروز چيست؟
فرانكل، علت بروز اين پديده را دو عامل مى داند كه بشر از آن روز كه آدميزاده اى حقيقى شد آن را از دست داد.

(یعنی از ترکیب این دو عامل بی معنایی و پوچی برای انسان حاصل می شود:)
یکم:
در ابتداى تاريخ بشرى، انسان از بسيارى از غرايز اصلى حيوانى كه رفتار او را هدايت مى كردو به آنها تأمين و پوششى مى داد محروم گرديد. اين تأمين ها و آسايش ها چون بهشت جاودان بر انسان حرام گرديده و او را مجبور به انتخاب كرد. (یعنی انسان بنا بر انسان بودنش و حق انتخابش می بایست فراتر از خواست مطلق غرایزش عمل کرده و دست به انتخاب بزند.)
دوم:
افزون بر آن، طى دوران بعدى، بويژه در اين اواخر، سنت هايى كه رفتار بشر را پشتيبانى و هدايت مى كرد يكى بعد از ديگرى از بين رفت. (یعنی از پشتیانی های معنوی ، ارزشی و سنتی خود به خاطر زندگی مدرن امروزی غفلت کرده است.)


(پس از یک طرف):
ديگر غريزه اى به او نمى گويد كه چه بايد كرد و
(طرف دیگر ):
سنتى نمى نماياند كه چه شايد كرد.

و چيزى نمى گذرد كه او نمى داند چه خواهد كرد و در نتيجه كارى مى كند كه ديگران از او مى خواهند و روز به روز اسير همرنگى با جماعت مى شود. اين خلأ وجودى اغلب با ملالت و بى حوصلگى نمايان مى شود. ( 1)



==========
پاورقی و منابع:
1- فريامنش، مسعود.(9 آبان 1385). تاملاتي در باره نظريه لوگوتراپي: پيروزي بر برهوت بي معنايي.روزنامه ايران شماره 3485