« گرچه روان درماني سنتي اصرار دارد كه درمان را بر يافته هاي « سبب شناسي» استوار كند، نبايد فراموش كرد كه ممكن است كه عوامل ويژه اي در دوران نخستين كودكي موجب عصبيت ها شوند و عوامل كاملا مغايري در دوران بزرگسالي سبب درمان اين عصبيت ها».

آنچه كه علت نوروزها، عقده ها و تعارضات روحي و پريشاني به حساب مي آيند، اغلب علائم نوروزها هستند و نه علت آن.

جزيره دريايي كه از پايين بودن سطح آب دريا بهره جسته، و سر از آب بيرون آورده علت جزر دريا نيست، بلكه جزر دريا سبب بيرون آمدن آن از آب گشته.
آيا ماليخوليا چيزي به جز جزر و مد عاطفي است؟ و يا احساس گناهي كه معمولا به طور بارزي در افسردگي هاي «درون زاد» ديده مي شود و نبايد با افسردگي هاي نوع نوروتيك اشتباه كرد- علت ظهور اين افسردگي ها نيست. بلكه بر عكس فرو نشستن و پايين آمدن عواطف در حالت افسردگي باعث ظهور و به سطح آگاهي در آمدن احساس گناه مي شود. اين فرو نشستن تنها احساس گناه را بر ملا كرده و رو آورده است.(1)

علت واقعي نوروزها (عصبيت ها) :
به غير از عوامل اساسي بنيادي ، چه جسمي و چه رواني، شامل مكانيسم هاي بازخوردي نظير «اضطراب پيش بين»‌ مي باشد كه يك عامل مهم و اصلي بيماري زا است. علامت و نشانه معيني باعث ترس معيني مي شود، و اين ترس خود نشانه را بر مي انگيزاند و نشانه نيز ديگر بار همين دور تسلسل و تداوم زنجيره اي مشاهده مي شود.

(2)


=========
منابع:
1 - – فرانكل، ويكتور اميل، ترجمه نهضت صالحيان و مهين ميلاني( 1384). ‌ ‌انسان در جستجوي معنا. تهران: انتشارات درسا
2 - فرانكل،‌ويكتور اميل. ترجمه فرخ سيف بهزاد( 1382). پزشك و روح. تهران: انتشارات درسا