علت شناسي در نظريه فرانكل

علت شناسي مسائل رواني
فرانكل معتقد بود كه چيزي تحت عنوان روان آزردگي جسماني، رواني و معنوي خالص وجود ندارد. بلكه موارد مختلط هستند و به اشكال بدن زاد، روان زاد، يا خردزاد وجود دارند كه بايستي هم از نظر تشخيصي و هم از نظر هدفمندي تقريبي آنها مشخص شود. منظور از تشخيص تعيين ماهيت هر عامل (جسماني، رواني و معنايي) و مشخص كردن عامل اوليه است. اگر عامل جسماني اوليه باشد روان آزردگي بدن زاد و اگر عامل معنوي اوليه باشد صحبت از روان آزردگي خرد زاد است.
تشخيص ، گرد آوري اطلاعات از طريقه سابق دارويي، مصاحبه هاي تشخيصي، پرسشنامه ها و آزمون هاي رواني را در بر مي گيرد. در اين مرحله ممكن است خطاهايي صورت بگيرد زيرا كه اطلاعات بر اساس گفته هاي بيمار است. اگر پيام غلط به بيمار داده شود در نتيجه اطلاعات غلط هم به وجود مي آيد.( پترسون، 1973)


===================
منابع و پاورقی:- Patterson, G. H (1973). Theories of counseling and psychology. New York: Harper&, Row